Interview met Edith Hooge, voorzitter van het CvB
18 september 2024
Mijn eerste maanden stonden vooral in het teken van kennismaken. Ik ben op heel veel UvA-locaties langsgegaan om daar met studenten, docenten, onderzoekers en andere medewerkers te spreken. De UvA is natuurlijk erg groot en verspreid over de hele stad. Om dat een beetje te gaan overzien, heb ik op mijn werkkamer een plattegrond van Amsterdam hangen en daarin plant ik speldjes op alle Uva-plekken waar ik geweest ben. Ook heb ik al kennisgemaakt met alumni en schenkers van de universiteit. In juni bezocht ik bijvoorbeeld een prachtig concert van het Sweelinckorkest, waar ik onder de indruk was van de betrokkenheid van iedereen bij zowel het fonds als de UvA. Dat was erg inspirerend. Juist in deze tijd van bezuinigingen op universiteiten en wetenschap en een guur anti-intellectueel klimaat hebben we de steun en betrokkenheid van alumni en schenkers hard nodig.
Het was, en is nog steeds, een heel roerige tijd met de protesten en acties over het verschrikkelijke geweld in Israël en Gaza. In mijn contacten met studenten, medewerkers, alumni en andere betrokkenen hoor en zie ik wat de impact is van de demonstraties en de intimidatie, vernielingen en geweld die daar vaak mee gepaard gingen. Mensen zijn hierover verontwaardigd, boos, verdrietig of angstig en dat trekt diepe sporen in onze universitaire gemeenschap. We zijn nog steeds druk bezig met de verschillende initiatieven die we hebben genomen voor luisteren, dialoog en consultatie, om de verbinding en het vertrouwen te herstellen. En we bezinnen ons in samenspraak met studenten en medewerkers welke rol we als universiteit spelen, en te spelen hebben, in gebieden van conflict en mensenrechtenschendingen, zoals nu het Midden-Oosten. Kunnen we samenwerkingsprojecten in deze gebieden aangaan, of voortzetten, hoe groot is de kans dat dit bijdraagt aan geweld, wat is het effect ervan op mensenrechten? Kunnen we met wetenschappelijke kennis en onderzoek bijdragen aan oplossingen, aan onafhankelijke wetenschap, aan (weder)opbouw van educatieve infrastructuren?
Daarnaast gaat veel van mijn aandacht nu natuurlijk uit naar het verzet tegen de grote bezuinigingsplannen van het nieuwe kabinet, iets waarin we samen optrekken met alle universiteiten van Nederland.
Dit biedt onderzoekers en onderwijsprogramma's de broodnodige ruimte om hun werk voort te zetten en zo bij te dragen aan onze toekomstige generaties. Dat is nu belangrijker dan ooit.
De bezuinigingen zijn ronduit zorgelijk, tijdens de opening van het academisch jaar heb ik ze de meest roekeloze bezuinigingen sinds decennia genoemd. Bezuinigen op universiteiten is kortzichtig. Want onderzoek en innovatie vormen de basis voor een duurzaam bloeiende samenleving en economie en helpen grote maatschappelijke vraagstukken zoals vergrijzing, woningnood of klimaatcrisis oplossen. En investeringen in onderwijs betalen zich een leven lang uit, voor individu én samenleving.
Ik zie dat het universiteitsfonds al jarenlang een onmisbare rol speelt door initiatieven en projecten te ondersteunen die niet uit reguliere middelen gefinancierd kunnen worden. Dit biedt onderzoekers en onderwijsprogramma's de broodnodige ruimte om hun werk voort te zetten en zo bij te dragen aan onze toekomstige generaties. Dat is nu belangrijker dan ooit.
Ik zou onze alumni(-donateurs) de positieve impact van hun betrokkenheid willen laten zien, de impact van hun inzet voor ons onderwijs, onderzoek en valorisatie-activiteiten. En ik wil stimuleren dat de UvA van betekenis is, en blijft, voor onze alumni en schenkers. Bijvoorbeeld door samen met hen na te gaan met welke activiteiten en bijeenkomsten en onze wederkerige relaties goed uit de verf komen. Die rol wil willen wij, leden van het College van Bestuur en de decanen, als bestuurders van de UvA voor het AUF vervullen. Samen streven naar duurzame verbindingen en een sterke toekomst voor het fonds.
Juist in deze tijden van grote politieke druk en maatschappelijke polarisatie is het belangrijk om scherp te hebben wat ons bindt op de UvA.
Verbinding is cruciaal voor samenwerking binnen onze universitaire gemeenschap. Juist in deze tijden van grote politieke druk en maatschappelijke polarisatie is het belangrijk om scherp te hebben wat ons bindt op de UvA: onze gedeelde waarden, de doelen en de bedoeling van deze prachtige universiteit. Het universiteitsfonds speelt hierin een belangrijke rol door donateurs, vaak alumni, te verbinden met concrete projecten van onderzoekers, studenten en het onderwijs. Ook stimuleert het fonds verbinding tussen generaties en draagt het bij aan een sociale gemeenschap door samen iets leuks te gaan doen: meedoen aan een rondleiding bijvoorbeeld of een gastcollege volgen.
Het AUF Startstipendium spreekt mij bijzonder aan. Dit initiatief ondersteunt jonge medische onderzoekers in het begin van hun loopbaan, wat vaak een cruciale fase is waarin financiering moeilijk te verkrijgen is. De AUF-bijdrage is echt een steuntje in de rug. Voor sommigen is dit de eerste grote toekenning en een goede oefening in het schrijven van een succesvolle fondsaanvraag. Een mooie opmaat naar bijvoorbeeld een grote Europese subsidieaanvraag.
Waar ik overigens ook naar uitkijk, is de Impact Talk op 12 oktober. Ik ben heel benieuwd naar hoe Analytics for a Better World helpt bij de wereldwijde uitdagingen waar we voor gesteld staan. En ik verheug me erop om op de 12de bestaande en nieuwe relaties de hand te mogen schudden.
Dat waren mooie kansen voor mij als voorbereiding op de AiO-plek die ik na mijn afstuderen kreeg.
Via de UvA heb ik tijdens mijn studie twee keer een Europese beurs ontvangen, daar hadden de vakgroep Onderwijskunde en het Kohnstamminstituut zich hard voor gemaakt. Daarmee kon ik onderzoek doen aan de Universiteit van Minho in Braga, Portugal. En stagelopen op de Universiteit van Siena in Italië, bij een Europees samenwerkingsproject om onderwijs te ontwikkelen voor afstandsonderwijs. Dat waren mooie kansen voor mij als voorbereiding op de AiO-plek die ik na mijn afstuderen kreeg.